“Κάποια στιγμή θεωρείτο κακόγουστο χιούμορ το να εγκατασταθεί η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στην Ελλάδα σε κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας. Τώρα είναι πλέον ανάγκη. Τους τρώνε οι δρόμοι τους ανθρώπους!”
“Η φαντασία είναι ο χώρος όπου διαμένει η τέχνη”

Και η τέχνη είναι η διαδικασία μέσα από την οποία μπορείς να μπεις στο μυαλό και την ψυχή του άλλου για να καταλάβεις πραγματικά τι συμβαίνει. Αυτή είναι η καλή πλευρά των πραγμάτων. Όπως η ελευθερία, η ανεξαρτησία, η καινοτομία, ο οραματισμός έχει τόπο διαμονής το πανεπιστήμιο για νέα παιδιά ηλικίας δεκαεφτά, δεκαοχτώ, δεκαεννιά ή είκοσι χρονών.

Λυπάμαι που όλα αυτά ακούγονται ιδεαλιστικά. Τι θα πει κίνδυνος διατάραξης; Διατάραξης ποιου πράγματος; Τι θα διαταράξουν οι φοιτητές και με ποιον τρόπο θα πιστοποιηθεί;

Το μόνο που αποκαλύπτεται είναι ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο και όλα συνδέονται είτε στον χώρο της παιδείας και του πολιτισμού, είτε στον χώρο των του κράτους δικαίου, της διαφθοράς, της αδιαφάνειας. Όλα σε εσάς είναι μια ενιαία γραμμή, μια οριζόντια γραμμή.
Και συν τοις άλλοις έρχεστε με συγκεκριμένα πρόσωπα, Λαζαρίδης, Φλωρίδης, να ρίχνετε δηλητήριο ακόμα και του κοινοβουλευτικού λόγου.

Είναι ανεπίτρεπτο ακόμα να είναι υπουργός ελληνικής κυβέρνησης ο Γιώργος Φλωρίδης. Ο άνθρωπος που ήρθε να εκτελέσει ένα πολιτικό συμβόλαιο απροκάλυπτα, με μια χυδαιότητα, ένα βοναπαρτισμό, ένα σαρδόνειο χαμόγελο ανθρώπου που δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική πραγματικότητα για να μας πει ότι είμαστε προδότες. Ποιος ο Φλωρίδης;

Η κυρία Κοβέσι, κατηγόρησε ανοικτά την ελληνική κυβέρνηση για παρεμβάσεις και παρακόλληση του έργου της σε μια άλλη κομπίνα, του ΦΠΑ, η οποία έρχεται να προστεθεί στα πορίσματα για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, στο αυθεντικό νεοδημοκρατικό σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ εκατοντάδων εκατομμυρίων που συγκαλύπτεται
απροκάλυπτα.