Η δεκαετής οικονομική κρίση και η πρωτόγνωρη υγειονομική κρίση, είναι μία καλή αφορμή να επανεξετάσουμε τις πολιτικές μας αξίες. Δεν φταίει μόνο αυτός που προσπαθεί να παραπλανήσει και εξαπατήσει τους πολίτες. Υπάρχει και η ευθύνη των πολιτών που γίνονται αποδέκτες και ασπάζονται με ευκολία τις τυχοδιωκτικές πολιτικές. Το πολιτικό κλίμα, όσο και εάν το επιθυμεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν το καθορίζουν οι δημοσκοπήσεις. Το καθορίζει η δύσκολη καθημερινότητα που βιώνει η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων. Η αγωνία για την επόμενη ημέρα, για τον κίνδυνο αναβίωσης της περιόδου των μνημονίων με τη δημοσιονομική ασφυξία, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της υγειονομικής κρίσης. Πρέπει να αισθάνθηκε ιδιαίτερα αμήχανα και άβολα ο Πρωθυπουργός στο Ζάππειο, όταν ο Προέδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου προχώρησε στην παραδοχή ότι η Ελλάδα αντιμετωπίστηκε από την Ευρώπη με λάθος τρόπο την περίοδο των μνημονίων. Σε αντίθεση με τον ίδιο που διολίσθησε στη χυδαία μέθοδο του διχαστικού λαϊκισμού χαρακτηρίζοντας «σκοτεινή» την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν ο ίδιος ο κύριος Μητσοτάκης υπουργός μίας κυβέρνησης που υποστήριζε πως «ακόμη και εάν δεν υπήρχε η ανάγκη για τα μνημόνια θα έπρεπε να τα εφεύρουμε» Είναι παγκόσμια πρωτοτυπία, σε επίσημη ανακοίνωση για τη συνάντηση δύο Πρωθυπουργών, να μην αναφέρεται η χώρα προέλευσης του ενός, όπως έγινε μετά τη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ζόραν Ζάεφ.