Σημείο εκκίνησης για να μπορούμε να συνεννοηθούμε σε αυτόν τον τόπο είναι να υπάρχει μια εθνική συνεννόηση όπου θα βλέπουμε όλοι την ίδια εικόνα ταυτόχρονα, χωρίς αποκλίσεις.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει πάρει αποστάσεις από αυτήν την αξιακή προσέγγιση που απαιτεί ένα μίνιμουμ εθνικής συνεννόησης σε ζητήματα όπως η παιδεία, η δημόσια υγεία, το παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης της χώρας για τα επόμενα χρόνια, που δεν θα επηρεάζεται από μικρόνοες και ψηφοθηρικές πρακτικές.
Είναι ο έκτος προϋπολογισμός που φέρνει η κυβέρνηση προς ψήφιση και δυστυχώς είναι ένας ακόμη προϋπολογισμός που δεν δίνει προοπτική, δεν έχει στόχους, δεν προβάλλει στο μέλλον ζητήματα που έχουν σχέση και με τις επόμενες γενιές.
Οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι στην Ελλάδα σήμερα είναι απογοητευμένοι από τον τρόπο που ασκείται η πολιτική και ασκείται δυστυχώς με μία μονομέρεια και μία ιδιοτέλεια που την καθιστά αναξιόπιστη.
Η καταψήφιση του προϋπολογισμού από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν είναι ούτε γινάτι, ούτε πολιτικό στερεότυπο. Είναι αγωνία. Όταν θα το καταλάβει η κυβέρνηση, ίσως ωφεληθεί και η χώρα.