
Τον δέκατο τέταρτο αιώνα αυτός ο τόπος περιγράφηκε από βυζαντινό λόγιο, το Νικηφόρο Χούμνο, ως ο τόπος όπου κανείς δε μένει χωρίς πατρίδα, όσο υπάρχει Θεσσαλονίκη. Όσο υπάρχει Ελλάδα, θα προσθέσω εγώ.
Σήμερα γίναμε μάρτυρες μιας σκληρής πραγματικότητας όπου τελικά η πολυκατοικία δεν είναι διαιρεμένη, είναι ενιαία και αδιαίρετη. Και είναι μία η πολυκατοικία της ακροδεξιάς.
Εγώ θα ντρεπόμουνα στη θέση σας αν διάβαζα αυτό που έγραψε σήμερα ο Θανάσης Αντετοκούμπο.
Είστε αδιόρθωτοι, σε μια ακροδεξιά πολυκατοικία που με κάθε τρόπο προσπαθείτε να συσπειρώσετε. Γιατί βλέπετε τον κίνδυνο της λαϊκής πανωλεθρίας να έρχεται.

Το 2015- 2019 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, διαχειρίστηκε 1.135.000 μετανάστες και πρόσφυγες. Ο Γιάννης Μουζάλας, υπουργός μεταναστευτικής Πολιτικής τότε είχε καταφέρει το θέμα να πάρει ευρωπαϊκή διάσταση και όχι όπως εσείς να το επαναφέρετε σε ένα μονομερές ζήτημα και να βιάζεστε να εφαρμόσετε κάτι που η Ευρώπη ακόμα δεν το ολοκλήρωσε, δεν το αποφάσισε. Γιατί να κάνετε τους πρωτοπόρους στην αυστηρότητα, στον νόμο και τάξη, στη σκληρότητα;

Υπήρχε η Μόρια ναι, γιατί η Ευρώπη δεν είχε αποφασίσει ακόμα να ανοίξει τα σύνορα. Στα Σκόπια είχε φράχτες. Εκατόν ογδόντα χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες είναι ο αριθμός των ανθρώπων που είχατε να διαχειριστείτε έξι χρόνια εσείς. Γιατί εκεί είναι η διαφορά μας μεγάλη. Εσείς θέλετε να διαχωρίσουμε τον πρόσφυγα τον μετανάστη, τον νόμιμο, τον μη νόμιμο. Εμείς θεωρούμε ότι είναι όλοι άνθρωποι. Ταυτόχρονα όμως θέλουμε και τη χώρα μας προστατευμένη, ασφαλή και λειτουργική. Γίνεται. Δεν θέλετε.