Ο αγαπημένος μας σύντροφος και φίλος Αλέξανδρος Νικολαΐδης σαν σήμερα πριν τρία χρόνια έφυγε αφήνοντας πίσω του μια τεράστια παρακαταθήκη και ένα δυνατό μήνυμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς επίκαιρο όσο ποτέ.
Το “Αν σωθεί έστω και ένα παιδί”, η ευγνωμοσύνη του για όσα η ζωή του προσέφερε, αλλά και η ελπίδα που γέννησε σε όλους όσοι περνούν δυσκολίες τον μετέτρεψαν σε έναν από τους σύγχρονες ήρωες της εποχής μας.
Λείπει το ειλικρινές και γεμάτο αγάπη χαμόγελο του, λείπει η πολιτική “αθωότητα” που τον έκανε τόσο ξεχωριστό, αγαπητό και καθαρό. Λείπει η φωνή του σε μια εποχή που τη χρειαζόμαστε πάρα πολύ.
Ας γίνει η ανιδιοτέλεια και η καθαρότητά του ο φάρος μας για το αύριο. Η ευγένεια του, τρόπος ζωής και η αποφασιστικότητά του, το δικό μας πείσμα για να συνεχίσουμε.
