Έχουμε βαρεθεί, η έκθεση να είναι ένα παζάρι παροχολογίας σύμφωνα με τις πολιτικές επιδιώξεις του κάθε κόμματος.
Εμένα το επιχείρημα «δε βγαίνω» για να δώσω την δέκατη τρίτη και δέκατη τέταρτη μισθοδοσία στους δημοσίους υπαλλήλους δεν με πείθει. Η Ελλάδα χρειάζεται ένα σχέδιο με τρεις στόχους.
Να κλείσουν οι κοινωνικές ανισότητες και οι οικονομικές ανισότητες. Με την ενίσχυση του εισοδήματος και σε άλλους κλάδους, όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι βρίσκονται σε τιμωρία δέκα χρόνια.Γιατί όταν θέλουμε, βρίσκουμε χρήματα να διαθέσουμε ή αντλούμε παρελκυστικά από τους ευρωπαϊκούς πόρους για να δώσουμε στα κομματικά μας στελέχη τρία εκατομμύρια απευθείας αναθέσεις και μια σειρά από άλλες λαθροχειρίες.Η επιστροφή αυτών των μέτρων είναι κοντά στα έξι δισεκατομμύρια. Προέρχονται και από τα πλεονάσματα, τα οποία αφορούν κυρίως την έμμεση φορολογία, ΦΠΑ και ειδικό φόρο κατανάλωσης. Η οικονομία πάει καλά, όταν ο καταμερισμός, η αξιολόγηση και η διανομή γίνονται με σωστό, δημοκρατικό και διαφανή τρόπο.Ο μύθος που πρέπει να καταρριφθεί είναι ότι το πλεόνασμα που υπάρχει προέρχεται από ανάπτυξη, από κυνήγι φοροδιαφυγής. Επειδή πρωταγωνιστούμε στους τελευταίους δείκτες της ποιότητας ζωής των ανθρώπων, δεν μπορούμε να παπαγαλίσουμε τα ίδια και τα ίδια εδώ και έξι χρόνια και να μην πάρουμε γενναίες αποφάσεις.